KIRMIZI GÜNLÜK: Nisan 2021

30 Nisan 2021 Cuma

Bugünlerde zihnim kolay dağılıyor

Bugünlerde zihnim kolay dağılıyor. Belirsizlik, önümü görememek, bunların yarattığı kaygan zeminde fikirlerim bir yere konamıyor, ben odaklanmakta zorlanıyorum. Yapılacaklar var, yapmak istemediklerim, yapmak isteyip yapamadıklarım var. Sonbahar'a uygun, kendimi bir ağacın dalında sallanan, düştü düşecek bir yaprak gibi hissettiğim günler var. Bugünlerde yeni bir nedenim daha var Zihin Haritası yapmak için; beni, zihnimi toparlıyor. Her sabah güne bir haritayla başlıyorum ve bu belirsiz, kayan zeminde haritalarım beni topraklıyor, işlerimi tamamlamamı sağlıyor. Renkli kalemlerimle çizimler yapmak, boyamak ise meditasyon gibi. Sizin de buna ihtiyacınız olabilir mi?

29 Nisan 2021 Perşembe

Dalgaları Aşmak. Yazmak bazen böyle bir his yaratıyor.

Dalgaları Aşmak. Yazmak bazen böyle bir his yaratıyor. Yazmaya çalışmak denizde dalgalarla boğuşmak gibi geliyordu bazen. Tam kulaç atmaya, ilerlemeye başlamışken bir dalga yükseliyor ve bizi hazırlıksız yakalayıp önce üzerimize iniyor sonra da sahile geri sürüklüyordu. Sörf yapmayı da denemiştim. Gelen o dalgayı görünce korkmak yerine, o dalgayı kullanarak yükselmeyi ve sahile sürüklenmeden o dalganın üzerinde kayarak gelmeyi yaşadım. Müthiş bir his.

Bazen süslemeden anlatmak gerekiyor, bazen süslemek iyi oluyor, metaforlarla yazmanın gücünü bilsem de bazen işe yaramıyorlar. Doğru kişiye, doğru zamanda ve ihtiyacı olan bilgiyle doğru dille konuşarak ulaşmak gerekiyor.

Otuz yıldan fazla bir süredir yaptığım yazı yolculuğumda heybeme topladığım alıştırmaları ayıkladım, bu yolculuğun başında yolumu açanları, cesaret verenleri, yazdıklarımı görünce beni şaşırtanları seçtim.

28 Nisan 2021 Çarşamba

Maskelere alışsakta hep hatırlatıyor, neyin değiştiğini

Geçmedi bir türlü. Sıkışıyoruz, sonra şükrediyoruz. Sabrımız tükeniyor, sonra sabırsızlığımıza kızıyoruz. Hareket etmenin değerini edemeyince öğrendik, doğanın iyileştirdiğini hatırladık. Bir cafe'de buluşalım demiyoruz, yürüyüşe çıkalım, ben kahve yaparım park'ta buluşalım diyoruz. Kuş seslerini duyuyoruz.

Maskelere alışsakta hep hatırlatıyor, neyin değiştiğini. Birisine fazla yaklaşmamak için geri çekildiğimizde ezberimizdeki her şey bizden korkuyor diyor, sonra belki benim korktuğumu düşünüyor belki de diyoruz. Kafalar çok karışık, duygularımız bulanık sular gibi. Hepimiz zorlanıyoruz.

Değişim, adaptasyon zordur. Değişim dönemleri beni ne zaman sıkıştırsa, içimde bir şey yükselir, göğüsüme oturur, sıkıştırır. Bağırmak isterim sesim çıkmaz. Söküp atmak isterim, ucunu bulamam. O sonu gelmeyecek gibi gözüken ama mutlaka sonunun geldiğini defalarca gözlemlediğim karanlık tünellerden geçerken her zaman yazıya sığındım.

Yazı anlamlandırdı anlamı olmayanları, içime bir pencere açıp nefes almamı sağladı, hep beni ayakta tuttu.

27 Nisan 2021 Salı

Evlere kapanmış olsak da, bahar geldi ve penceremizin dışında

Bahar geliyor. Farklı bir montla sokağa çıkıyorum. Biliyorum baharın geldiğini, Nisan'ın sonuna geldiğimizi de biliyorum ama yine de benim için baharın ölçüsü, sokağa çıkarken ne kadar hafif ya da yüklü çıktığım oluyor sanırım.

Bahar fikirlerin mevsimidir. Kış uykusundan uyanırız. Karla örtülü bir dünyada dinlenen fikirlerimiz güçlenmiş, artmıştır ve artık toprağı delip güneşe çıkmaya heveslidir. Yazının baharı odaksızdır, heyecanlıdır. Bu mevsim sonbahar ve kış gibi içimize kapandığımız mevsim değildir, o yüzden o içe dönerek yazdığımız zamanlar daha seyrek olabilir. Her şey dikkatimizi çeker. Hepsini anlatmak isteriz. Bu mevsim fikir toplama mevsimidir. Kendinize bir bahar defteri edinin. Fikirleriniz uçup gitmesin. Onları yakalayın, defterinize not edin. Yazın sıcakları geldiğinde, üstümüzdeki kıyafetler azalır, hafifler, daha 'çıplak' oluruz. Yazının yazında da daha rahat yazarız. O baharda topladığımız fikirler şekillenmeye başlar. Derine inmeyiz belki ama bir romanın çerçevesini oluşturabilir, hikayesini keşfedebiliriz.

Evlere kapanmış olsak da, bahar geldi ve penceremizin dışında. Pencerenizi açın. Her sabah neredeyseniz oranın seslerini dinleyin. Yargılamadan. Duyduklarınızı not edin. Teninizde baharın dokunuşlarını tarif etmeye çalışın. Kokular anıları da getirir. Anı dediğimizde hep hüzünlü anlara gideriz, araya mutlu anlardan da bir demet katın.

26 Nisan 2021 Pazartesi

O muhteşem hafızam...

Bazı cümleler vardır böyle bir yerden sizi yakalar, bu onlardan. Ama geçiyorum, devamını okuyorum. İşim var, yapacaklarım, bitirmem gerekenler var. Ama o muhteşem hafızam var ya! Durmuyor. Orada o yazının içinde durmuyor. Zihnimin nesini bırakacağım? Hem bu kadar muhteşemken. Hafızamdan fotoğraflar, albümler getiriyor, kalemi kağıdı alıp kurgular yaratıyor, hikayeler yazıyor, hayal kurmaya başlıyor. Bir düşünce başka bir düşünceyi getiriyor ve bir süre sonra sanki zihnimde bir parti vermişim de bütün mahalle gelmiş duygusunu veren bir curcuna oluyor. Susun diye bağırmak isterken, bağırırsam kaçarlar diye de korkuyorum. Seviyorum bu hallerimi ama çok yoruyor beni. Corona günlerinde eve kapanınca benim hayatım yavaşlamadı, zihnimdeki kalabalık arttı. Hiç yazmadığım kadar yazıyorum bu aralar çünkü ben yazarak akıtıyorum o sesleri. Tanışın onunla, onu bastırmadan, dizginlemeden, tüm seslerini oyun parkına saldığınız çocuğunuz gibi kağıda salın. Salmak ne kadar güzel bir kelime Zihin Haritası için. Boya kalemleri, kıvrımlar, oradan oraya atlamalar, dur unutmuşum şunu da şuraya ekleyim dediklerimiz... hepsi serbest, özgür, hepsine izin vererek. Çaktırmadan meditasyon gibi. Bir meditasyon hocası bana "düşünceleri metro istasyonunda trenler gibi düşün, gelsin, dursun sonra gitsin ama sen hep istasyonda kal, hiç bir trene binme" demişti. Zihin haritası düşüncelerimin metro istasyonu.