Doğum ile ölüm arasında ‘hayat’ denen o benzersiz süreci yaşarken; bize
tanınan o başı sonu belli olmayan zaman dilimini doldururken, mutluluk ve keder
hep iç içe, hep yan yanadır. Ne garip ki, hayata merhaba dediğimiz ilk gün acı
bir çığlık koyuverip bilinçsizce gözyaşı dökerken, hayata veda ettiğimiz son
günü çoğu zaman fark etmeyiz bile; ağlamaya ya vaktimiz kalmamıştır, ya
dermanımız… Huzur içindeysek eğer, bir buruk gülümseme bile bulunabilir
dudaklarımızda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder