9 Ekim 2014 Perşembe

sararmış kitap

Sararmış kitap, zamanın dokunduğu bir sessizliktir; sayfalarındaki renk değişimi, yalnızca fiziksel bir dönüşüm değil, bir hafıza izidir. Kağıdın sararması, güneş ışığına, nem oranına, havadaki asitliğe ve yaşanmışlığa maruz kalmanın sonucudur. Ama bu sarılık, bir eksiklik değil; bir anlatıdır. Her sararmış sayfa, geçmişe açılan bir pencere gibidir—bir zamanlar okunmuş, düşünülmüş, belki de unutulmuş cümlelerin solgun yankısıdır.

Bu kitaplar, yeni basımlardan farklıdır; onların kokusu, dokusu ve sessizliği başka bir çağrışım taşır. Sararmış kenarlar, okurun parmak izlerini saklar; altı çizilmiş satırlar, bir zamanlar zihni meşgul eden soruların izini sürer. Kitap, yalnızca bilgi taşımaz; aynı zamanda duyguların, mevsimlerin ve içsel yolculukların tanığı olur. Sararmış hâliyle, bir nesne olmaktan çıkar; bir hatıraya, bir kişisel arşive dönüşür.

Bazıları bu sarılığı gidermek ister; kimileri içinse bu renk, kitabın ruhudur. Çünkü zaman, her şeye iz bırakır—insana, mekâna, kağıda. Sararmış kitap, bu izlerin en sessizidir. Onu elinize aldığınızda, yalnızca bir metni değil; bir dönemi, bir hissi, bir düşünce biçimini tutarsınız. Ve o an, geçmişle kurulan bir bağ olur; kelimeler, yalnızca okunmaz, hissedilir.

Sonuçta sararmış kitap, zamanın edebi bir notudur. Yeni kitaplar parlak olabilir, ama eski kitaplar derindir. Onların sarılığı, bir solgunluk değil; bir derinliktir. Ve insan, bu derinlikte kendini bulur—bir cümlede, bir kenar boşluğunda, bir sessizlikte. Çünkü bazı kitaplar, zamanla değil; zamanla birlikte güzelleşir.

Var mı sararmış kitap sayfaları gibisi... O mis gibi kokusu. Sayfaları çevirirken ki sesi. Sanki şömine karşısında yaşlı bir adam tekli koltuğunda kitap okuyor havasına bürünüyor... Sararmış kitabı okumanın keyfi bir başkadır. Olgundur sararmış kitap.

Yazılanlar yaşanmıştır sararmış kitapta... Kelimeleri taşımak için sararır, mis gibi kokmak için sararır, yaşlandığı için sararır, tozla buluştuğu için sararır, okunmak için sararır, yıllara, zamana karşı sararır.

Sararmış kitap güzeldir. Oku beni diye haykırır. Kokusuyla büyülenirsin, seni kitaba odaklar belki kitaba ilk defa bu kadar bağlanırsın. Asıl kitap sararmış kitaptır. Eskimiş kitaptır. Sayfaları kopmayacak kadar eskimeli bir kitap. Sararmış kitap zevk verir. Seni bağlar. Bağlanırsın... Güzeldir sararmış kitap...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder