Şükür
kavuşturana. Ne severim seni eylül, adını verdiğin minik bir kız çocuğunu sever
gibi, usul usul severim. Hüznünü, telaşeni, mevsimini severim.
Sen
gelince okula yeni başlayan çocuk heyecanı sarar dört bir yanı o heyecan
sokaklara, şehirlere bulaşır. Her köşe başı mavi mavi önlüklerle, suluklarla,
defterlerle dolar benim içim içime sığmaz.
Bir
günde serinler güzel havalar, pencereler kapanır yavaştan, ben uzun zaman sonra
çorap giyerim o gün, işte o gün içimi bir huzur, bir sıcaklık kaplar. Ben her
eylül dirilirim. Öyle severim seni eylül.
“her ömrün bir
eylülü vardır.
Onca yaşadım
Şimdi bildim”.
Murathan Mungan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder