Kişiyi yaşamaya itiyordu Sait Faik. Zorla değil;
kanıtlayarak, açıklayarak, ikna ederek… Çünkü gerçekte o da yaşama genel
anlamda bağlılık duymaktan uzaktı. Bu yüzden karamsar bir hava sezilirdi
yazılarında. Yaşamak için bir hırsı, isteği yoktu ya da öyle sanılırdı. Fakat
bize bıraktığı iki romanı, yüzlerce öyküsü, şiirleri kişiyi yaşamaya, hayatın
bütün güzelliklerini tatmaya bir çağrıdır. İlk bakışta karamsar gibi gelen
yaşam izlenimleri üzerinde biraz durunca bunların, umutsuzca seven büyük bir
şairin aşırı duygu taşkınlıklarından doğan geçici bir karamsarlık olduğu
görülür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder