coşkusunu hiç yitirmeyen kırtasiye aşkına! yaşasın not almak, yazmak ve dans eden harfler

 

anılar, anılar olmaksızın ben olamıyorum

 

eski fotoğraflara bakamıyorum

 

insanın geçmişle hesabı, zor, umutsuz, acıklı bir uğraş...

 

okuduğum şey şu anda boğazımda bir düğüm olarak duruyor...

 

bulmayı umduğuma dair umudum olmadığını okuyorsun....

 

zihinsel olarak o kadar yorgun ve yılgınım ki....

 

kahve, dostluk, sessizlik.....

 

insanın özel hayatı kütüphanesidir....

 

kör kuyulardan çıkmış olmakla övünüyordum belki....

 

şundan bundan değilde hayatın kendisi bizzat bir katlanış sorunu.....

 

90 larda çocuk olmak

90’larda çocuk olmak, kafası soru işaretleri ile dolaşan çocuklardan biri olmak demektir.

90’larda çocuk olanlar, geçmişe hiç özenmezler çünkü çocukluklarında herşeyin en güzelini yaşamışlardır. Ayrıca 90’ların çocukları dünya popüler kültürüne yön vermişlerdir.

90’lar çocukları Yonca Evcimik’le dans etmek, Abone'nin bütün sözlerini ezbere bilmekle beraber, dansını bile yapabilmektir. Hugo izlemek, 7’den 77’ye katılmak istemek, Mustafa Sandal'ı, Çelik’i yakışıklı bulmaktır.

90’lar çocukları karşı cinsle lambada sayesinde kaynaşmış, "Can’t Touch This" ile de hava atmıştır.

sakızlı kurabiyeleri mis gibi kokuyor

Köy kar kış

biraz da düş görmek için uyuduğum doğru...

 

insanın o en karanlık köşelerine kendi ruhu nedeniyle aşina olması...

 

bu sabah

 rüzgarda sallanan ağacı izleyen, kokuyu tarif etmeye çalışan, toprağın dokusuna bakan.......

deniz fenerleri

deniz fenerlerinde konaklamak, yalnızlığın tuhaflaştırdığı deniz feneri bekçisi ailelerinin konuğu olmak...

ilhan berk iyi şairdir...

 bütün kitapları, bütün odalara, bütün bahçelere, otlara, börtü böceğe, insanın yüreğine yakışır.

huzurlu ve mis gibi kurabiye kokan bir evin içindesin...

 

sabahları uyandığında belki de aydınlatmak istediğin hep kendi karanlık ruhundur...

 

bir dolu şeyi eksiltmek gerek yaşamdan...

 bir dolu şeyi eksiltmek gerek yaşamdan... alan açmak, boşluk bırakmak, nefes almak....

toprağın, çürümüş yaprakların, yağmurun kokusunu aldım...

 

benim için vazgeçilmez bir şeydir kitaplar.

 ben kitap okumayı, kitaplara dokunmayı ve o kitap kokusunu hiçbir şeye değişmem.

sessiz, huzurlu, küçücük ve sorunsuz bir hayat istiyorum.

 

hayatı onaylayan, yücelten, zenginleştiren insanlar....

 

kendine de yaklaşmaz mı?

 insan doğaya yaklaşırken kendine de yaklaşmaz mı?

çocukluğumdan beri zihnime yerleşen fotoğraflar hepsi de çok güzel.

 

geçmişle uğraşmamak

 geçmişle uğraşmamak ve hatırladıkça da sevecen gülümsemek gerek aslında.

iklim durağı

 şu pencere parça parça gök manzaralarıyla hassas iklim durağı değil mi?

kış mevsimi....

 kış mevsimi insanı daha berrak düşünmeye, akıllı olmaya, hareket etmeye, değiştirmeye zorlar. sevilmesi icap eder.