feribottayım. rüzgar şiddetli ve deniz oldukça dalgalı. yorgunum.

yağmuru ve rüzgârı sıcacık evden izlerken çok ama çok mutlu hissediyorum.

yağmurlu sabaha uyananlara ancak çay iyi gelir...

Yağmur durdu. Rüzgâr karşıdaki ormandan çam kokuları getiriyor. Çay demleniyor...

life is a beautiful journey...

live... love... learn...

Ruh kendi içindeki bilgiyi anlamak için bedenlenir

Ruh kendi içindeki bilgiyi anlamak için bedenlenir. Ancak madde bedenin sahasına giren ruh, bu koşullarda bedenin hükmüne girerek özden uzaklaşmıştır. Özünde ruh, yapması gerekeni unutmaz. Ancak yaşadıklarıyla, hatırlamakta gecikebilir. Bir evrensel prensip olan dualite şartında, iyi ya da kötü diye bir şey yoktur. Bedende yaşanan her olumsuzluk ve acı, bize ruhumuzu hatırlatarak, ona yaklaşmamıza fırsat verebilecektir.

 “Ben”in disipline edilmesinin çok önemlidir. İşte yetiştirilmeden kaynaklanan kimliğimiz, bizim sosyal yönümüzdür. Tabii bunu besleyen içgüdülerimizin tesirini de unutmamak gerekir. En önemlisi de bir suçlu aramamak. Zira Bir Zen Ustası’nın söylediği gibi; “Sizin, size yapılmasını istemediğiniz hiçbir şeyi size kimse yapamaz; şayet yapılmışsa siz müsaade ettiğiniz içindir.” O nedenle bir suçlu aramak yalnızca gideceğimiz yolu geciktirecektir.
Arayışın bizde oluşturacağı en önemli fark, dönüştürme fırsatı vermesidir. “Geçmişimizi silemeyiz, ancak dönüştürebiliriz”. Bu; irade, akıl ve bilgiyle mümkün olabilecektir. Şayet yaptığımız hataları birer öğrenme unsuru olarak görmeyi başarabilirsek; işte o zaman hayatımızdaki tüm olumsuzluklara teşekkür dahi edebiliriz.

Sonuçta arayış;
Uyanışın anahtarıdır,
Tekâmülün şartıdır,
Dualite ilişkisidir,
Bilgiyi açığa çıkarma talebidir.
Arayış, ruhun sesidir… 

Ekmek terapisi

Cumartesi sabahının keyifleri

sonra bitki çayı, limonlu kek ve uyku...

otlar, sebzeler, hafif yemekler, salatalar...

Çay demlemektir mutluluk aslında,

Bir sır daha vereyim mi size?
Çay demlemektir mutluluk aslında, evet, sadece bir demlik çay.. Çayın kokusu, ince bellideki zarif kırmızı rengi ve parmak uçlarınızdaki sıcacıklığıdır...
Çaydır mutluluk...

Sonbahar...

Sonbahar... İstanbul'a sonbaharın geldiği bir de, vapura binince anlaşılır. Püfür püfür esen o rüzgara karşı artık hırkasız, ceketsiz oturamamaya başlarsın.

Bir kahvaltı sofrasında sizi en çok şımartan nedir?

radyo. akşam loş ışıkta, kısık sesle, evin huzurunda öyle büyük katkısı oluyor ki iyi müzik yayını yapan bir radyonun.

hava nefis kokar. Sabah erken saatte uyanmışsanız, havanın bu leziz kokusunu daha iyi algılar neredeyse ısırmak istersiniz.

kedi, kitap ve resim, anılar....

trenleri sevmek hüzünlü bir şeydir.

Çiğ düşmüş yaprakların, çürümüş otların, açmakta olan çiçeklerin kokusu varmış. Sonra kuşlar uyanırmış...

bugün sonbaharın kışa dönük bir yüzü var.

bugün sonbaharın kışa dönük bir yüzü var. ben her zaman ki gibi hazırlıksız yakalanıyorum bu soğuğa ve azıcık üşüyorum şimdi.

Bisküviler pişerken harika bir tarçın kokusu gelecek fırından!

Bisküviler pişerken harika bir tarçın kokusu gelecek fırından! O sırada siz sütünüzü ısıtabilir, ya da çayınızı kahvenizi hazırlayabilirsiniz. İyi bir film var mı bu akşam?

40

Küçük mutluluklar günüydü bugün...

candles, book, rainstorm...

kitaplar, kurumuş çiçekler, kediler...

seksenler

Love it cool and rainy brassy day...

Yağmurlu bir Pazar gününde çok da güzel olmaz mı?