Şiirli ve kurabiyeli

Sabahın ilk ışıkları, pencere perdesine nazlı nazlı dokunurken, mutfaktan yayılan vanilya kokusu bir şiirin ilk mısrası gibi içime doldu. Her şey suskunken, çaydanlığın fısıltısı ve kurabiye hamurunun yoğrulma sesi, sanki eski bir aşk mektubunun satır arasıydı. Zaman, o an durdu; çünkü kalbim, fırında pişen hatıraların sıcaklığıyla yeniden yazıldı. Her kurabiye, bir dizeydi belki de—içinde biraz tarçın, biraz özlem, biraz da senin gülüşün.

Ve sonra, elimde bir fincan çay, gözümde buğulu camın ardında dans eden gün ışığıyla, seni düşündüm. Şiir gibi gelen sabahlar, kurabiye gibi tatlı anılarla birleşince, hayatın en sade hali bile bir edebi şölen oluyor. Belki de mutluluk, büyük kelimelerde değil; bir tabakta sunulan sevgiyle, bir şiirde gizlenen tebessümle var oluyor. İşte o yüzden, bu sabah hem şiirliydi… hem kurabiyeli.

Ve kitaplar, şiirler, edebiyat yapmak için önce edepli olmak gibi bir sürü şeyden..

Ve belki de çaya batırarak yemek için madeleine kurabiyesi yapmalı

mandalina kokusu

Mandalina kokusu, çocukluğun en saf anılarına açılan görünmez bir kapıdır. Kabukları soyulurken etrafa yayılan o narin, turunçgil rayihası; sanki zamanın ipini gevşetir, insanı geçmişin sıcak kış öğleden sonralarına taşır. Sobanın başında otururken ellerine sinen o koku, bir mektup gibi yıllar sonra bile açıldığında aynı duyguları fısıldar. Mandalina, sadece bir meyve değildir; onun kokusu, hafızanın en gizli köşelerinde saklanan bir tebessüm gibidir.

Bu koku, yalnızca nostalji değil; aynı zamanda bir uyanıştır. Soğuk bir sabahın gri havasını delip geçen mandalina kokusu, yaşamın küçük ama derin güzelliklerini hatırlatır. Her nefeste, içeriye dolan o taze ve canlı aroma, sanki ruhu yeniden yaz mevsimine çağırır. Mandalina kokusu, bir şiirin ilk dizesi gibi; sade ama etkileyici, tanıdık ama her seferinde başka bir hikâye anlatan…

Mandalina kokusu, zamanın en ince kıvrımlarında saklanan bir hatıradır; kabuğu soyulurken havaya karışan o narin rayiha, geçmişin sararmış sayfalarını usulca çevirir. Sanki her tanesi, güneşin çocuklukla buluştuğu bir mevsimden kopup gelmiş gibidir. Bu koku, yalnızca bir meyvenin değil, bir anının, bir tebessümün, bir sessiz özlemin kokusudur. Mandalina, kışın ortasında yazı fısıldayan bir şiirdir; kabuğundan dökülen her damla, bir mısra gibi düşer ruhun en sessiz yerine.

Ve o koku, bazen bir sabahın telaşına karışır; bazen bir mektubun arasına siner, yıllar sonra açıldığında hâlâ tazedir. Mandalina kokusu, yalnızca burna değil, kalbe dokunur. Bir annenin mutfakta soyduğu meyve, bir sevgilinin avucunda unuttuğu tanecik, bir çocuğun cebinde ezilmiş kabuk… Hepsi aynı kokuda birleşir. Çünkü mandalina, sadece yenilen değil, hatırlanan bir şeydir. Ve hatırlamak, bazen en derin edebiyattır.

bol patili, bol kitaplı bir haftasonu...

sıcakta ve soğukta en güzel yer, insanın evi, kitaplarının yanı kedisinin dibi oluyur... hele tadına bakılacak yeni kitaplar gelmişse kütüphaneye...

geçen gün çok güzel açmış sardunyaya aşıktım,

geçen gün çok güzel açmış sardunyaya aşıktım, sonra perde havalandı, güneş içeriye sızdı; güneşe, perdeye, rüzgara aşık oldum.

Kahveyi nasıl seversiniz?

Damağımda çikolatanın tadı, burnumda kahvemin kokusu varken dünyanın en mutlu insanı sayılabilir miyim?

soğuk, limon sarısı gün ışığı da yetmiyordu.

Kurabiye, şiir, yağmur....

Buz gibi havada ev keyfi gibisi yok.

Buz gibi havada ev keyfi gibisi yok. Uzun kahvaltılar, gazeteler, film izlemeler, mutfağa girip aheste yemek pişirmeler, ertelenmiş temizlikler ve pırıl pırıl bir evde uzun uzun dinlenmeler.. Kendime geldim:)

Bu havalarda çorbasız yapamıyorum.

şiirli gece...

Haftasonunuz güzel olsun!

Evinizde keyif yapın, mutfağa girin, yeni lezzetler deneyin.. Üşenmeyin hiç, sonrasında evinizi saran kokular sizi de evdekileri de mutlu edecek.. Güzel bir film izleyin mutlaka, ne zaman önce alıp kenara koyduğunuz dergileri karıştırın, yarım bıraktığınız kitapları okuyun, yeni bir kitaba başlayın..

Kapalı havalar daha bir eve çağırıyor sanki insanı.. Yağmurların tadını çıkarmak lazım.. O kadar özledik ki..

bu film için özel bir zaman ayırın,

bu film için özel bir zaman ayırın, kendinizi şımartacak içecek bir şey alın... ne bileyim sıcak şarap olur, güzel bir çikolata, iyi cins bir kahve, olmadı en sevdiğiniz kurabiyelerden yapın, sağlam bir çay demleyin filan... şu söz çok klişe ama, demek istediğim tam da bu; keyfini çıkarın filmin.

ne güzel bir gündür evde kahve içerek, kitap okuyarak, yazı yazarak ve dışarısını seyrederek geçirilen günler...

Sabah kapağı kaldırınca çok hoş bir koku yayıldı.

Sabah kapağı kaldırınca çok hoş bir koku yayıldı. Köy mutfaklarında ya da babaannenize gittiğiniz zamanki koku...

Bir güzel çay demleyip beyaz peynirle yedim.

Kurabiye kokusu....

Gece Yolculuğu

ben ise evde oturup kendime dönmek istiyorum. Daha çok okumak, güzel müzikler dinleyip yemek yapmak, yazı yazmak vs. vs.

kahve, kitap ve yağmur kokusu.....

piknik havasında bir gün...

portakal sepeti, yanında likörlü türk kahvesi, havalar iyice soğumadan bol bol gezerek, sonbaharın tadını çıkartmak gerekiyor...

sıcak çaylı, kedili, yumuşak battaniyeli okumalar...

çay demlensin, ekmek kızarsın...

kitap okumaktan, gün batımını izlemekten, Norah Jones dinlemekten sıkılana kadar...

ayva ve mandalina dolu sapsarı bir sonbahar....

Kahve kokulu, sıcacık günler

Kışa el veren sonbahar, kahve kokulu mutluluklar...

mutfaktan yükselen kokular...

lazy saturday

Sıcacık kahve, tazecik kurabiye ve bir sonbahar ikindisinde güzel İstanbul... işte o anki mutluluğun fotoğrafı!

Köz üzerinde çıtırtılarla pişen kestanelerin kokusu

Kasım, görkemli yağmuruyla gelmedi mi?

Yağmur var ama sanmayalım ki karanlık, hayır, ışık dolu gök ki böylesi çok hoşuma gidiyor. Rüzgârın yağmuru savurması da öyle.