Bu karlı İstanbul gününde keşke daha sevimli şeylerden söz edebilseydim size. penceremden ne zaman dışarı baksam, bembeyaz bir İstanbul görüyorum. Ve bir de usul usul beynimi yıkayan müziğin sesi... İstanbul kar kokuyor şimdi. Hüzün ve yalnızlık. (Sadece insanlar değil şehirler de yalnızlık kokar bazen.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder