Günlük tutmak, tarihe bir not düşmek gibidir adeta. Genellikle günlük yazarından başkasını ilgilendirmeyen kişisel bir tarihtir bu. Gündelik izlenimlerimizi eskitmeden, yıpratmadan bir defter sayfasına geçirip, aradan yıllar geçtikten sonra onları okumak eşi olmayan bir eğlence gibi geliyor. Zamanın akışı içinde değişen yönlerimizi yeni yeni görünümler alan, anlamlar kazanan ya da kaybolan kişiliğimizin dıştan, üçüncü bir kimse gibi seyretmek hoş, hoş olduğu kadar da hüzünlü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder