4 Ağustos 2012 Cumartesi

Orda Bir Köy Var Uzakta


Her sabah uyandığında toprak kokusudur köy hayatı, güneş kuş cıvıltısıyla okşar yüzünü, kahvaltısı bereketli, sofrası şen ve sıcak.  


Orda bir köy var, uzakta
O köy bizim köyümüzdür.
Gezmesek de, tozmasak da
O köy bizim köyümüzdür.

Orda bir ev var, uzakta
O ev bizim evimizdir.
Yatmasak da, kalkmasak da
O ev bizim evimizdir.

Orda bir ses var, uzakta
O ses bizim sesimizdir.
Duymasak da, tınmasak da
O ses bizim sesimizdir.

Orda bir dağ var, uzakta
O dağ bizim dağımızdır.
İnmesek de, çıkmasak da
O dağ bizim dağımızdır.

Orda bir yol var, uzakta
O yol bizim yolumuzdur.
Dönmesek de, varmasak da
O yol bizim yolumuzdur.
Ahmet Kutsi Tecer




Ana rahmine dönme isteğidir köyü özlemek…
Kırları çiçekleri özlemek, yüksek bir yere çıkıp yalnız başına şarkılar söyleme isteğini depreştiren duygu köyü özlemek…


Toz toprak içinde yürümek, çamura batmak, tezek kokusunu koklamak. Kaybolup giden kedi ve köpeklerle yaşlanmak. Kuzularla tekrar canlanmak. Doğan her buzağı ile tazelenmek. Her bir taşını, girintisini bildiğin arazide gezinmek. Kadim dostları görmek. 
Bir yandan da giden kaybolan zamana ağıt yakmak. İşte bunun içindir köy.
Gece gökyüzüne baktığınızda yıldızları en parlak görebileceğiniz yer.
Ana rahmi gibi, her kırıldığımda kaçıp saklanmak istediğim yer. Sadece kuşlar, misler gibi çay kokusu ve rüzgâr... Zaman duruyor gibi, gözyaşım hiç akmazmış gibi...


30.07.2012 - Pazartesi
04.08.2012 - Cumartesi



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder