saz sesleri, başıboş rüzgarlar gibi eserek ruhumuzun ilk ve son baharlarında açılmış duygularımızn küllerini savurur, gizli ateşlerini üfler ve içimizde tekrar tutuşturur.

bazen bizden uzaklaşmış, belki de hiç buluşamayacağımız sevdiklerimiz zihin dünyamızda canlandırır. bu sesler ruhumuza sindikçe alelade zannettiğimiz dalgaların sesine, hiç fark etmediğimiz ayın, ruhumuzu kucaklayan ışığına ve dağların haşmetine kavuşuruz. bazen de dalgaların aldığı zamanları boşa geçirdiğimiz, her gün yanı başımızda duran güzellikleri fark etmediğimiz duyarız.