seni arıyorum

Aylardan Aralık, günlerden sensizliğin ertesi
Yalnızlıktan üşüyorum... Soba boş yere yanıyor...
Bu şehrin bütün sokaklarına sinmiş yalnızlığım
Sensizliğin köşe başındayım.
Avuçlarımda kırık dökük pişmanlıklar
Avuntusuz çıkmazlara doğru yürüyorum
Bütün umutsuzluğuma inat
Yine seni arıyorum...
Dudaklarımda bildiğin o ıslık
Sokak lambalarına sığınıyorum.
Hafiften bir yağmur ağlıyor benimle
Bir deli rüzgâr saçlarımda
Yalnızlıktan üşüyorum.
Bulamayacağımı bile bile
Yine seni arıyorum…
Anlatacak nelerim var bir bilsen
İçimde ihtilalleri kopmuş
Kendimi sürgüne verdim
Mutluluğum çoktan iflas etmiş
İtiraza hakkım yok biliyorum
Beni savunmak sana düştü
Seni arıyorum...
Yarım kalmış şiirlerim gibisin
Yaşanmamış çocukluğumsun anılarımda
Öylesine eksiğim sensiz
Öylesine sahipsiz
İşte bütün umutlara havlu attım gidiyorum
İçimde geç kalmışlığın çaresizliği
Çocuklar gibi ağlıyorum...
Ve gel gör ki her damla gözyaşımda
Yine seni arıyorum...

AHMET SELÇUK İLKAN