Peynir Kültürü

Fransızların bir sözü vardır; “Peynir ve şarabın olmadığı bir sofra dikkat çekmeyen güzele benzer.”

Eskiden onlar beyazı, tulumu ve kaşarı ile sadece sabah kahvaltılarımızın ayrılmaz birer parçasıydılar, oysa şimdi en lüks lokantalarda iştah açıcı, ana yemek ve modern menülerde tatlı ve dondurmanın ardından meyve ile beraber, isteğe bağlı olarak birbirinden leziz şaraplar eşliğinde servis ediliyorlar.

İşte, ister sabah ister akşam, ister yemeğin girişinde isterseniz de sonunda yiyin, giderek menülerimizin vazgeçilmez parçaları haline gelen peynirler…

Hollanda Peynirleri

Edam Peyniri (Felemenk gravyeri): Uzun süre bozulmadan dayanabilen bu peynir, özelliğini kırmızıyla renklendirilmiş parafin ile boyanmasına borçludur.

Gouda Peyniri: İnek sütünden yapılmış açık sarı bir peynir türüdür.

Bu peynirler ince dilimler halinde hazırlanıp, aperatif olarak, içilen şarabı desteklemek üzere servis edilir.

İsviçre Peynirleri

Gruyere (Gravyer): İnce kabuklu, dayanıklı, sarı renkte ve ağızda eriyen bir peynirdir.

Emmental: Gravyere benzeyen ve içindeki delikler kesitin her yanına eşit olarak dağıtılmış bir peynir türüdür.

Bu peynirlerin fondü şeklinde yenmesi bir gelenektir. Peynir fondü tavasının içinde eritilen peynir, az az ateşle kıvamını koruması için alkol lambasının üzerine yerleştirilir. Masadaki herkes, uzun bir çatalın ucuna bir parça ekmek takarak peynire batırır. Lokması fondünün içine düşen kişi masadaki şaraptan bir tane daha ısmarlama cezasına çarptırılır.

Fransız Peynirleri

Camambert Peyniri: İnek sütünden yapılmış az yağlı olmayan, üzerinde beyaz küf oluşmuş, lezzet bakımından rokforu andıran ama kokusu daha farklı olan bir peynir türüdür. Genellikle dışındaki küf tabakası ayrılıp ekmeğin üzerine sürülerek yenir.

Roquefort Peyniri: İçi küflü olan, kokusu güzel, ince kabuklu, tereyağı yumuşaklığına sahip ve tadında acılığı olmayan bir peynirdir.

Gravais Peyniri (Jerve): Yapılır yapılmaz tüketilmesi gereken, dayanıksız, tereyağı gibi yumuşak bir başka peynirdir. Ekşimtrak ve çok yağlı olması, boru şeklindeki paketlerde satılması da, diğer belirleyici özelliklerini oluşturur.

Brie Peyniri: Beyaz, ince bir kabukla kaplanmış, içi açık sarı renkte olan yumuşak bir peynirdir.

İtalyan Peynirleri

Gorgonzola Peyniri: İnek sütünden yapılmış, yumuşak, farklı kokusu olan bir peynir olup, salata ve kanepelerin yanında aperatif olarak küçük küçük parçacıklar halinde kullanılır.

Parmesan Peyniri: Kaymağı alınmış inek sütünden yapılmış sert, sarı renkte, hafif mayhoş bir peynir olup, çorba, pizza, sufle ve sebze dolmalarında kullanılır.

Yukarda saydıklarımın yanında Mozerella, Ricotta, Provolone, Romana Scamorze (Kaşkaval), Bel Paese, Ricodon diğer ünlü İtalyan peynirleridir.

İngiliz Peynirleri

Cheddar Peyniri: Krem renkli gruyer tipi bir peynir olup, kuru malzemelerle 2 yıl olgunlaştırıldığında “Blur cheddar” adını alır. Cheddar peyniri, hamburger, salata ve yemeklere peynirden yapılan dış kabuk olan croute için kullanılır. Chester ve Chestirre’da, cheddar tipi İngiliz peynirleridir ve İngilizlerin, tatlı ile tuzluyu karıştırma geleneklerinin bir sonucu olarak elmalı turta ile servis edilirler.

Stilton Peyniri: Krem renginde, silindirik şekli olan küflendirilerek mavimsi damarlarla beneklendirilmiş dünyanın sayılı peynirlerinden. Porto gibi tatlı şarapların yanında, taze ceviz ve üzümle ikram edilir. Kiloluk peynirler yılsonu şenliklerinde tüketilmek üzere Kasım ayında piyasaya çıkar. Asla buzdolabına konmayan peynir, geleneklere uygun olarak, onun yerini tutacak mahsen veya tel dolap gibi serin yerlerde saklanır.

Romadur Peyniri: İnek sütünden hazırlanan, kesildiğinde parlak, deliksiz, elastiki şekli, hoş tat ve kokusu olan, Belçika kökenli bir peynirdir.

Son olarak sofralarından peyniri asla eksik etmeyen Fransızların şu ünlü sözünü de yeniden hatırlatmak isterim, “Peynir ve şarabın olmadığı bir sofra dikkat çekmeyen güzele benzer.”