sri lanka

Sinhaliler biriyle karşılaştıkları ya da birbirinden ayrıldıkları zaman ayubowan, yani “çok yaşa” derler. Sri Lanka her zaman yeşil, tropik bir ada. Bengal  Körfezi’nin başında. Yaklaşık 65.000 kilometrekarelik bir alanı kaplayan bu küçük ülke, kıyısında büyük palmiye ağaçları bulunan çok güzel bir kumsalla çevrili. Sri Lanka’da bütün yıl boyunca mevsim hep yaz. Ortalama sıcaklık 25 derece ve mevsime göre küçük oynamalar gösteriyor. Yıl ortasında, muson rüzgârları güneybatıdan adaya doğru esmeye başlayınca ülkenin kuzeyi birkaç derece ısınıyor; yıl sonuna doğru rüzgar kuzeybatıdan esmeye başladığında da bunun tersi oluyor. Bu rüzgar verimli topraklarla kaplı adaya gerekli yağmuru getiriyor. Böylece çiçekler bütün yıl boyunca açıyor, ağaçlar hep meyve veriyor. Hayvan ve bitkilerle ilgilenmek isteyenler de buradan en rahat çalışma olanağını bulabiliyorlar. Özellikle adanın doğu kıyısındaki Trincomale, Nilaveli ve Kalkudah’da insan kendini saran bu huzuru daha çok hissediyor. Benzer bir durum batı ve güney kıyılarındaki Negombo, Mount Lavinia, Beruwela ve Hikkaduwa için de söz konusu. Yer yer yer çok büyük dalgaların görüldüğü bu kıyılarda kazıklar üstünde avlanan balıkçıları izleme olanağı da var. Dağcılar 2.825 m yükseklikteki Pirturutalaga’nın doruğuna tırmanan yolda aradıkları “huzuru” bulabilirler. Gece çıkılması gereken bu kutsal dağın doruğuna giden yol oldukça dik. Dağın bir adı da “Adem Doruğu”. Bunun nedeni burada çok büyük bir ayak izinin bulunması. Efsaneye göre Adem bir yıl burada ayakta durarak, yitirdiği Cennetin yasını tutmuş. Ülkedeki görkemli saraylar, tapınaklar, parklar ve dagoba’lar, bugün de dinsel yaşamı etkileyen ve gelenekleri canlı tutan bir ileri kültürün yansımaları. Anuradhapura, Polannaruwa, Sighiria ve Mihintale gibi kentleri görenler Sinhaliler’in yüzyıllardır adalarına neden “güzel, parıldayan Lanka” dediklerini daha iyi anlıyorlar. Adem Doruğuna çıkan, Buda’nın kutsal dişinin bulunduğu tapınağa giren, Dambulla’daki mağara tapınaklarının içinde dolaşan ya da Mihintale’deki yeryüzünün en eski doğal koruma alanında (İÖ 3. Yüzyıldan bu yana) yaratılışın nefesini hissedenler bizim teknolojik dünyamızın her şey olmadığını görüyorlar.

Ey tanrıların efendisi, Lanka’da, benim dinim yayılacak. Bu nedenle kral oğlu Vijaya’yı, onu izleyenleri ve Lanka’yı koru. ( Buda’nın ada vakayinamesinde yer alan sözleri)