tequila

Ateş suyu tequila, 16. Yüzyılda Meksika’yı istila eden İspanyollar tarafından keşfedildi. Azteklerin bir bitkinin suyunu fermente ederek içtiğini keşfeden İspanyollar bunu damıtınca ortaya tequila çıktı. Meksikalılaların ulusal içkisi Tequila geleneği, ya limon ve tuz eşliğinde bir tek atma şeklinde (sonunda kadehin masaya vurulması şart!) ya da başta “margarita” olmak kaydıyla, “sunrise” gibi kokteyller biçiminde sürüyor. 

 Tequila temelde üç türe ayrılıyor:

“Plata”, beyaz ya da gümüş tequila’ya verilen ad. Çelik tanklarda damıtılan tequila’nın bekletilmeden şişelenmesiyle elde ediliyor. Bu boğaz yakıcı beyazlar, tequila’ya “öldürücü” namını kazandıranlar.

“Reposados”, meşe fıçılarda üç ay ile bir yıl kadar dinlenenlere verilen ad. Ağacın yumuşatıcı özellikleriyle bütünleşmesi, tequila’nın yumuşamasını ve damak tadıyla bütünleşmesini sağlıyor.

“Anejos”, altın sarısından amber rengine kadar değişiyor. Tequila meşe fıçılarda dinlendikçe rengi koyulaşıyor ve lezzeti yumuşuyor. Bu süre bir ile üç yıl arasında değişiyor. Majestik “anejos”lar, değişik fıçılarda dinlenmiş farklı “resparados”larla karıştırılıp enfes tequilalar elde ediliyor. Jose Cuervo’nun muhteşem 1800’ü, meşe fıçılarda en az iki ile üç yıl dinlendirilmiş olanı. Sauza’nın kahverengi şişelerde sunduğu “Commemorativo Anejo”su dört yıl meşe fıçılarda dinlendirilmiş. “Sauza Tres Generationes” ise sekiz yıl kadar dinlenmiş nadide tequila’lardan.

Mavi Agave: Tequila’nın botanik kaynağına gelince... “Agave tequiliana” Meksika’ya has, mızrak gibi yaprakları olan bir yabani zambak. Tequila yapmak için en iyi agave ise “Weber Tequiliana Blue Agave”. Bu bitki de Jalisco volkanının silisli eteklerinde yer alan Tequila kasabası ve civarındaki kırlarda yetişiyor. 8-12 yılda olgunlaşan ve boyu ortalama 2,5 metreye ulaşan bu bitkinin dış yaprakları kesilip atılıyor ve 30-100 kg. ağırlığındaki içi göbek kısmı ya da “pina”sı kabaca doğranıyor. Taş fırınlarda buharla haşlandıktan sonra soğutulmaya bırakılıyor. Soğutulup yıkandıktan sonra presten geçirilerek “bal suyu” yani “aquamiel”i alınıyor. Özsuya maya ve şeker katılarak iki ya da üç gün süren bir fermantasyon uygulanıyor. İki kez klasik imbiklerde damıtılarak, 40 derecelik alkol (80 proof) elde ediliyor. Hiçbir tequila, yüzde 51 “mavi agave” içermedikçe Meksika hükümetinin resmi onayı olan NOM damgasını yemiyor.