doğa artık yaşama sebebim...

Önceleri içimde bir merak, sonraları büyük bir tutku olan doğa, artık “yaşama sebebim” oldu. “Doğa”nın güzelliğini, büyüklüğünü ve basitliğini fark ettiğim ve bunu sonuna kadar yaşayabildiğim için dünyanın en şanslı insanlarından biri olarak görüyorum kendimi. Öğrendikçe daha az şey bildiğimi fark ediyorum doğa hakkında. Doğa ile birlikte çalışırken en fazla hoşuma giden şey, hiçbir zaman “ben bu konuda çok tecrübeliyim” diyemeyeceğimi bilmek. Doğa konusunda öğrenilecek ve keşfedilecek o kadar çok şey var ki, kat ettiğiniz mesafe ne olursa olsun içinde yüzdüğünüz denizin içinde hep küçük bir kulaç olarak kalıyor. İşte bu da benim hep çocuk, hep taze ve umutlu kalmamı sağlıyor. Bir gün arkama baktığımda, kıyıdan çok uzaklarda olabilmeyi umut ediyorum.